Soms kun je ineens verrast en geraakt worden door iets wat je ziet. Een inspiratiebron. Een moment van verwondering, iets wat je blij en warm maakt van binnen. Dit kan een persoon zijn die je inspireert, een adembenemend landschap of een kunstwerk waarin je wordt meegezogen.
Mij gebeurde dat weer eens afgelopen week in Oisterwijk . Ik liep langs een galerie (Etienne) waar bovenstaand werk in de etalage hing. De betoverende kleuren en beweging terwijl ik er langs wandelde waren voor mij zo prikkelend dat ik verschillende keren heen en weer gelopen ben.
Thuis heb ik opgezocht wie deze kunstenaar is die mij zo verraste. Het werk bleek van Zhuang Hong Yi, een Chinese schilder die woont en werkt in Nederland. De basis van zijn werken is rijstpapier.
‘Het komt binnen en laat me niet meer los’.
Het verwondert me waarom iets me ineens kan raken. Het komt binnen en laat me niet meer los. Ik blijft erover denken en het wekt verdere nieuwsgierigheid op. Daarnaast voel ik me hebberig worden, in immateriële zin. Over deze kunstenaar wil ik meer weten, meer werk van hem zien, begrijpen hoe hij dit maakt, het liefst voelen aan het papier, al zal dat niet erg op prijs worden gesteld vermoed ik.
Maar bovenal geniet ik van de inspiratie die het me oplevert. Het brengt me ideeën om zelf ook weer een stap vooruit te zetten, dingen te doen die anders zijn dan standaard, even over mijn eigen grenzen heen te kijken wat er nog meer mogelijk is. En precies dàt brengt groei; in plaats van binnen eigen kaders (van denken of doen) vastzitten, erdoorheen gaan op zoek naar nieuwe mogelijkheden.
Daar ligt ook de link met de werkwijze van UP; het verruimen van de eigen kaders om naar jezelf of een situatie te kijken en op zoek gaan naar nieuwe (meer efficiënte) manieren om hiermee om te gaan.